De mensen van het Ommelander (9): “Je bent als crisiscoördinator de vraagbaak in het ziekenhuis”
Scheemda – In de serie ‘De mensen van het Ommelander’ vertellen medewerkers van verschillende afdelingen binnen ons ziekenhuis over hoe hun werk is veranderd ten gevolge van corona. De komende tijd staan op deze plek de verhalen van onze collega’s. Dit keer is het woord aan Marcel Scholte, Chantal de Lange en Meinte-Jan van der Brug, de crisiscoördinatoren van het Ommelander Ziekenhuis.
“Als crisiscoördinator ben ik vanaf het begin bij de coronacrisis betrokken geweest. Een week voordat de eerste coronapatiënt kwam zijn we begonnen met de voorbereidingen op de komst van coronapatiënten en met het afzeggen van uitstelbare afspraken. Toen de eerste patiënt in het ziekenhuis lag zijn mijn collega’s Meinte Jan van der Brug en Chantal de Lange mij komen ondersteunen.
Mijn dagen bestonden eigenlijk alleen maar uit overleggen. Van CrisisBeleidsTeam overleg naar de coördinatieteams, overleg met verpleegafdelingen, SEH. Vooral in het begin was het heel erg hectisch. Later kwam er meer structuur en hadden wij als crisiscoördinatoren ook vooral een coördinerende en verbindende rol”, vertelt Marcel.
Meinte-Jan vult aan: “In het begin was het heel erg hectisch inderdaad, maar toen de RvB besloot om de organisatie om te turnen tot een crisisorganisatie kwam er meer structuur in. Toen hadden wij inderdaad wat meer een coördinerende, controlerende en verbindende rol.”
“Het lastige was dat we soms op vrijdag regionale informatie kregen en dan maandag of soms ook in het weekend weer overleg hadden, en dat dan het regionale of landelijke, beleid al weer veranderd was, vanwege nieuwe ontwikkelingen rondom de verspreiding van het virus. Al zag ik dat ook wel als een uitdaging. Eigenlijk kon je alle outbreak management-draaiboeken al op de eerste dag in de prullenbak gooien. Natuurlijk zitten er wel zaken in waar je iets mee kunt, maar het is zo anders dan alles wat je gezien hebt in het verleden, dat eigenlijk iedereen vanaf nul moest beginnen”, legt Marcel uit.
Spin in het web
De crisiscoördinatoren hielden zich echter niet alleen bezig met het controleren van alle gebruikte protocollen en richtlijnen. “Wij beheerden ook de coronamailbox en de coronatelefoonlijn voor medewerkers. Daarbij kregen we veel signalen vanuit de organisatie en met de signalen die we ontvingen zijn we naar de crisisteams gegaan om ervoor te zorgen dat zaken nog beter op elkaar afgestemd werden. We waren echt een spin in het web’’, aldus Meinte-Jan.
Dat beaamt ook Chantal. “In het begin was er ook wel veel onrust en angst, vooral in de eerste week kregen we veel telefoontjes of mailtjes die daarmee te maken hadden. Dan probeerden wij de mensen uit te leggen hoe de protocollen precies werkten, om zo een deel van die onrust weg te nemen.”
“Je zorgt er eigenlijk continu voor dat iedere betrokkene over dezelfde en vooral natuurlijk de juiste informatie beschikt, waardoor je ook altijd weet dat je het allemaal over hetzelfde hebt. Wat daarbij hielp, was dat zowel het coördinatieteam als alle crisisteams al hun verslaglegging en acties in hetzelfde systeem zetten, dat speciaal voor crisissituaties gemaakt is. Dat was voor alle leden van de crisisteams inzichtelijk, zodat je altijd op de hoogte bent van wat er speelt”, benadrukt Marcel.
Enorme impact
“Covid, ineens was het er, niemand had ooit zoiets meegemaakt en het had een enorme impact. Je kunt wel een plan schrijven, maar je bent eigenlijk continu aan het bijsturen, omdat alles telkens weer verandert. We hebben er echt voordeel van gehad dat ze in het zuiden hun ervaringen gedeeld hebben. Die kun je niet één op één overnemen, maar dan zie je wel hoe zij er mee om gaan. Dan kan je het vertalen naar je eigen omgeving.
Wij hebben natuurlijk het geluk gehad dat de piek hier niet zo hoog is geweest en wij hebben, in tegenstelling tot de ziekenhuizen in Brabant, tijd gehad om ons voor te bereiden. We hebben de collega’s ook zoveel mogelijk proberen te steunen, soms door te bellen, maar ook door fysiek op de afdeling langs te gaan. Als crisiscoördinator ben je dan eigenlijk de vraagbaak voor iedereen in het ziekenhuis.
Nu alles weer wat rustiger is gebruiken we de tijd die we hebben om de afgelopen periode te evalueren en om de angst die er is om te zetten in kennis. Zodat we goed voorbereid zijn als er eventueel een tweede golf komt”, besluit Marcel.
Lees hier alle verhalen terug van “De mensen van het Ommelander”
