Raimond & Saskia (6): Op avontuur naar Oostenrijk
Raimond en Saskia emigreren naar Oostenrijk, we volgen ze op de voet en plaatsen elke maand op OldambtNu.nl een artikel.
Winschoten/ Villach- Erlendorf (AT) – “Ben erg benieuwd…immers, de vorige keer riep Saskia enthousiast “kom je kijken?” en ik riep, net zo enthousiast, “ja, we komen kijken, én klussen!”. En dat gingen we doen.
Half oktober vertrok ik (Ina Muntinga, redacteur OldambtNu.nl) samen met mijn partner naar Oostenrijk. Met de trein zijn we zo’n 17 uur onderweg van Winschoten naar Villach, waar we opgehaald worden door Raimond en Saskia en in de stad kennismaken tijdens een heerlijke lunch. Villach is na de hoofdstad Klagenfurt de grootste stad in Karinthie met 60.000 inwoners. Dwars door de stad loopt de rivier de Drau. Een kwartier rijden is het naar Erlendorf, waar Raimond en Saskia bezig zijn hun “nieuwe” leven op te bouwen. Zo leuk om ze na het videobellen, mailen en appen live te zien.
De dag na aankomst maken we een lange wandeling langs de rivier de “Gail”, deze rivier die het water uit de bergen afvoert is 122 km lang en mondt uit in de Drau, het is de grootste zij-rivier van de Drau. De tuin van Raimond en Saskia grenst aan deze rivier, het is een heerlijke plek om even te zitten, en hond Pablo kan er z’n energie kwijt door steeds opnieuw de door ons gegooide bal uit het water te halen. De herfst heeft duidelijk z’n intrede gedaan en we vergapen ons aan de indrukwekkende natuur en hefstkleuren. “Indian summer”, of op z’n Duits “Altweibersommer” zoals deze nazomerse periode wordt genoemd.
Langs de rivier en in de bergen komen we veel mountainbikers en wandelaars tegen. Er zijn mooie routes en er worden clinics gegeven. De verharde wegen zijn ideaal voor wielrenners die van een klimmetje houden en motorrijders kunnen hier hun hart ophalen.
Maar goed, wij kwamen niet alleen om te genieten van de kleuren, we hadden ook beloofd om te klussen. De ochtend begint vroeg, 7.00 opstaan, een goed ontbijt en op naar het appartementenhuis. Het appartementenhuis is al grotendeels gestript, en de opbouw kan beginnen. Beneden komen twee studio’s, op de eerste verdieping een 4-persoonsappartement en bovenin de loft. Saskia heeft voor de komende week een “things to do” lijst gemaakt, en ik ga op de bovenste verdieping de loft witten. (daalders plekje met uitzicht op de bergen, er zijn slechtere plekken om te klussen).
Vriendlief gaat voor het grovere werk, waar eerst garages waren en nu de studio’s komen moeten metaal van de muren verwijderd worden om de kozijnen te kunnen plaatsen. Alles wordt door hem weg-geflext. Radiatoren worden verwijderd, muren gestukt en gewit en er wordt een plan bedacht hoe de nieuwe trap moet worden gemaakt. Saskia is op de tweede verdieping bezig om wanden waar een muur is weggebroken weer glad te strijken.
Raimond heeft zijn baan in Nederland nog maar werkt deze week vanuit Oostenrijk. Pittig, om naast het werk ook nog bezig te zijn met de appartementen. Raimond houdt zich deze week naast het klussen ook bezig met het regelen van de bouwvergunningen en weet ons naast alle drukte nog te voorzien van gebakken eitjes.
Door het appartementenhuis klinkt de muziek en zo nu en dan mee-zingers. Terwijl ik aan het witten ben is het voelbaar wat Saskia enige tijd geleden zei; “de tijd lijkt hier soms stil te staan”. De dag begint vroeg, je begint en doet wat moet, er is geen tijdsdruk. Er is een plan, maar wanneer het niet blijkt te kunnen zoals gepland moet het anders. Ze doen er niet moeilijk over maar kijken naar een oplossing, een andere manier. Flexibel denken en aanpakken.
Zit het even tegen en zie je het even niet meer? Dan zijn er altijd de leuke dingen om tussendoor te doen zoals het uitzoeken van behang, kleuren, meubels om even de zinnen te verzetten, voor je te zien hoe het gaat worden. En hoe mooi het gaat worden, ja dat kan ik me helemaal voorstellen. Iedere ruimte krijgt zijn eigen kleuren en sfeer. Het geheel gaat rust en ruimte uitstralen. In de tuin krijgt iedere gast voldoende ruimte en privacy.
Na twee dagen klussen (“nu echt vakantie vieren hoor! Aldus Saskia en Raimond) gaan we nog naar omliggende dorpen zoals Arnoldstein van waar je naar het drie landenpunt Italië, Slovenië, Oostenrijk kunt. Op 500 meter van het huis is een treinstation, de verbindingen zijn er goed.
We brengen een dag door in Villach, in de mooie Alt-stadt, maar ook in de moderne shopping mall Atrio, genieten van een hapje en drankje op de terrasjes, slenteren door de mooie stad. Het is opvallend hoe netjes het overal is, niet alleen op het platteland maar ook in de stad. Dochter Nadine komt, tussen twee banen in, ook tijdelijk naar Oostenrijk. Samen met Raimond en Saskia en Nadine eten we Flammkuchen in een typisch Oostenrijks eetcafé met kanten gordijntjes, rood/wit geblokte kleedjes en hout…veel hout en kneuterig kitsch. En Aperol-spritz natuurlijk, het uit Italië overgewaaide drankje.
Deze week mochten we proeven van het leven in Oostenrijk. De gastvrijheid en gezelligheid hebben we erg gewaardeerd. Samen eten, klussen en mooie gesprekken. Respect voor de manier waarop ze het aanpakken. Met een “Groningse” nuchterheid “als ’t nait ken zoals ’t mot, den mot ’t mor zoals ’t ken” (excuus Raimond, dit is vast ook de Twentse inslag) en hard werken maken ze hun droom stap voor stap waar. Raimond en Saskia: Dank jullie wel!
Wordt vervolgd…
Lees ook:
– Raimond & Saskia (5): Op avontuur in Oostenrijk
– Raimond & Saskia (4) : op avontuur in Oostenrijk
– Raimond & Saskia (3): op avontuur in Oostenrijk
– Raimond & Saskia (2): op avontuur in Oostenrijk
– Raimond & Saskia (1): op avontuur in Oostenrijk
