Het Tafelhuis: 19 t/m 22 december!

LEES MEER
Opinie en verhaal

Column: Het mag best wat minder

- advertentie -

Was het ‘normaal’ wat achter ons ligt eigenlijk niet gewoon ontzettend abnormaal? Dat vraag ik mij steeds meer af de laatste tijd. Iedereen heeft het over de corona, over wat een barrel het eigenlijk is, hoe lastig het is en hoe het ons hele leven op de kop gezet heeft. Maar ik hoor en lees ook steeds vaker dat we er ook iets van kunnen leren. Dat de manier van leven welke we al jaren en jaren gewend waren, misschien iets te veel vergde van mens, dier en wereld.

- advertentie -

Hoe ‘gewoon’ was eigenlijk het gewone?

Want als we echt eerlijk daarover zijn dan short het er nog wel eens aan. We leven van evenement naar evenement, de kinderen hebben overvolle agenda’s en komen niet meer aan ‘gewoon’ buitenspelen toe, ze hebben speelgoed wat haast niet meer van de echte wereld te onderscheiden is waardoor de fantasie minimaal de kans krijgt om gezellig ‘mee te spelen.’ Vreemd dat laatste want de meeste ouders van nu weten heus nog wel hoe ze vroeger buiten konden spelen en hoe leuk dat eigenlijk was.

Stoeprandje, verstoppertje, Stand in de mand…

Het vaak gehoorde tegen argument is dat de straten vol staan met auto’s en dat de stoepranden amper nog het daglicht zien door de vele velgen. Dat klopt. Dat geeft juist heel duidelijk aan hoe we ons in de welvaart wentelen. Twee tot drie auto’s per gezin is tegenwoordig helemaal niet meer raar. Daarom worden er weer plekken gecreëerd waar het kroost even los kan komen van het ouderlijk gezag, ‘gezag’ dat ik ook een beetje in twijfel neem want de jongste jeugdigen zijn behoorlijke bijdehandjes. Waardoor het moeilijk corrigeren is.

- advertentie - - advertentie -

En vervolgens kregen we te maken met de term ‘conflict vermijdend’ gedrag.

Natuurlijk valt het allemaal vast wel mee en zit ik hier gewoon een beetje zuur mijn stukje te tikken maar toch heeft covid 19 ons behoorlijk een spiegel voorgehouden. Want we hadden ineens de kinderen thuis. Niet een weekend, een weekje of twee weken. Nee, dat werden weken en weken! En er moest ook nog onderwezen worden en dat was voor sommige ouders best wel confronterend want Jantje en Marietje waren toch niet zo hoogbegaafd als zij altijd gedacht hadden.

Gedachtes die zij ook altijd ventileerden aan de meesters en de juffen…

Ziehier de reden hoe het tekort aan leraren blootgelegd werd. Want wie laat zich bij elk tien-minuten gesprekje graag afzeiken? Niemand toch? Hopelijk hebben deze mensen nu een lesje geleerd en voeren ze voortaan (nederig, netjes en beschaafd) het tien minuten gesprekje met de meester of juf.

Geloof mij, dat scheelt een hoop stress en de leraren krijgen er weer lol in!

En geloof mij, later, als de kinderen groot zijn, zoeken ze toch hun eigen weg. Die hoef je haast niets meer uit te leggen want alle antwoorden Googlen ze wel even. Maar de belangrijkste taak die ouders aan hun kinderen moeten meegeven zijn toch wel de levenslessen, lessen hoe je met elkaar omgaat.

Wie goed doet goed ontmoet!

Ik denk dat we echt meer naar de voordelen moeten kijken van de huidige crisis waarin we ons bevinden. Kijk maar eens hoe we met zijn allen een stuk schoner zijn geworden. We vervuilen minder omdat we minder consumeren en de auto wat vaker laten staan. Terwijl de benzineprijzen weer lijken op de prijzen aan het begin van deze eeuw gebruiken we de auto toch minder! Dat is goed te zien op de weg. We houden ons ook redelijk aan de nieuwe snelheden en de verkeershuftertjes lijken ook wat relaxter te worden. En dan de files.

Welke files?

Die lijken opgelost omdat velen thuis zijn gaan werken. En die thuiswerkers krijgen er ook steeds meer lol in want die zijn even verlost van domme kantoorgrapjes zoals het vastplakken van je computermuis of gsm. En we zijn bewuster onze handen gaan wassen omdat we bewuster geworden zijn van vuiligheid op de gebruiksvoorwerpen om ons heen, zoals bijvoorbeeld een deurkruk of de knoppen van de lift!

Of de hand die geschud moet worden…

Maar het allerleukste is toch ook wel weer verrassend: we hebben namelijk meer seks! Ja, ik, jullie, iedereen! In Zuid-Holland spannen ze de kroon maar hierin Groningen kunnen we er ook wat van! Dat komt natuurlijk doordat we niet meer naar onze ‘buiten vrouw of man’ kunnen en daardoor ontdekt iedereen weer dat het binnenshuis ook best wel leuk is.

Prachtig nieuws toch!

Uitzonderingen op de regel hè! Want er zijn door al dat thuisblijven vast ook wel wat scheurtjes ontstaan in menige relatie. Scheurtjes die de verhoudingen zo onder spanning zetten dat er vast wel weer een soort stoelendans ontstaat in relatieland. Dat zien we ook terug in de politiek, zoals de club van Henk Krol, 50Plus. Die vlogen elkaar zó in de haren dat zelfs mediation niet meer hielp. En bij Femke Halsema zal het momenteel ook wel niet echt lekker lopen. Vermoed ik. Maar we zien ook de andere kant. We zijn massaal getuige van een ontluikende liefde tussen twee hele bekende Nederlanders! Over wie heb ik het?

Over onze premier en Irma natuurlijk!

Hoe leuk is dat toch elke keer weer tijdens de persconferenties! Je voelt de seksuele spanning tussen die twee wanneer ze ons, het Volk, uitleggen hoe we ons beetje bij beetje mogen ‘unlocken’ en weer terug kunnen naar het normaal. Ik word daar zo vrolijk van dat ik eigenlijk niet eens meer luister naar de daadwerkelijke boodschap.

Ik verheug mij nu al op de Staatsbruiloft!

Ach ja, wat kan de liefde toch veel moois geven. Dat geeft positieve energie en dat is veel beter dan dat negatieve geweeklaag, dat vreet juist energie. We moeten Omdenken en eerlijk zijn tegen onszelf in plaats van elkaar gek maken met theorieën die enkele mafketels via allerlei media tentoon spreiden.

Laten we leren van de afgelopen maanden, het zal een heel belangrijk onderdeel worden van onze geschiedenis!

Dit kan u ook interesseren

Back to top button