Freek Kupers met Bert op de Kovvie: “Delen is het nieuwe vermenigvuldigen!”
Oostwold – “Als je genoeg hebt om van te leven, wat kom je dan tekort?” Freek Kupers, meesterstoker, idealist en erfhouder uit Oostwold, vertelt in Bert op de Kovvie zijn unieke verhaal over het bouwen van een heus belevingscentrum met stokerij in werking. Ook vertelt hij over overvloed en delen, over echte rijkdom dat niets met geld te maken heeft. “Alleen door te geven, ontstaat er echt iets dat blijft.”
Boerderij vol verhalen
In het mooie Oldambt staat een boerderij die vanaf de buitenkant misschien niet zo bijzonder lijkt, maar aan de binnenkant een heel dorp aan verhalen herbergt. Dit dorp wordt aangestuurd door een geolied gezin onder leiding van ondernemer, of zoals hij het zelf zegt; verhalenverteller Freek. Inmiddels is het tien jaar geleden dat hij met zijn gezin deze oude boerderij heeft gevonden. Geen romantisch plan, gewoon noodzaak. “Het was de enige plek waar we het konden betalen. Tweeënhalve hectare grond, ruimte om te leven. We hebben het niet uitgezocht, het is ons gegeven.”

Wat begon als een praktische beslissing, groeide uit tot een levenswerk. Inmiddels huisvest de boerderij een heus dorp, met daarin de grote destilleerderij. De kroeg fungeert als het kantoor van Freek en midden in het plein staat een gloednieuwe kerk. “Het is van ons allemaal. Mijn vrouw, mijn kinderen, iedereen draagt iets bij. Onze zoon van dertien maait het gras op die tweeënhalve hectare, en onze dochter helpt bij proeverijen en afwas. De keukentafel is ons hoofdkantoor.” Zijn woorden hebben iets vanzelfsprekends, alsof het niet anders kán dan samen.

“Delen is het nieuwe vermenigvuldigen”
Die zin is meer dan een uitspraak; het is de kern van Freek zijn leven. Jarenlang kwamen er vijftien man dagelijks bij hen over de vloer, toen hun erf nog een plek voor dagbesteding was. “Ze kregen eten, kleding, werkschoenen. We spaarden vijf euro per dag voor ze, zodat ze in de winter iets konden kopen wat ze nodig hadden. Dat is rijkdom, niet de cijfers op een bankrekening.”
Nu droomt hij hardop verder dan de grenzen van zijn erf. Een Erfgoedcentrum De Republiek moet het sociale en politieke verhaal van de streek gaan vertellen, naast hun groeiende distilleerderij. En er komen kleine, zelfvoorzienende huisjes bij, voor wie kort wil blijven. “Niet om rijk van te worden,” zegt hij, “maar om anderen te laten ervaren wat rust is. En als ze dan boodschappen doen in het dorp of ergens gaan eten, profiteert iedereen een beetje mee.”

“Als er tóch een hemel is, zou dat een mooie meevaller zijn.”
Bij Freek is het leven niet zwart wit. Hij leeft vooral in het grijze gedeelte, wetende dat alles twee kanten heeft en onlosmakelijk met elkaar verbonden is. Hij is een man die gelooft in eenvoud, in delen, in menselijkheid. Iemand die niet droomt van meer, maar van genoeg. Ook zijn geloofsverhaal beweegt zich in die grijstinten. Als kind ging hij met zijn ouders naar de Nederlands Hervormde Kerk in Stadskanaal. “Dominee Dikke Bodem, die man kon vertellen! Hij was mijn godsdienstleraar. Hij heeft me geleerd dat geloof meer is dan regels: het is verhalen delen.” Nu noemt hij zichzelf eerder spiritueel dan religieus. “Ik geloof in goed doen. In balans tussen binnen en buiten. Dat is voor mij de kern. Of je nu christen, moslim of boeddhist bent, de boodschap is hetzelfde.”
Bert op de Kovvie is een videopodcast-serie waarin Bert door het Groningerland reist op zoek naar het geloof in Groningen. Onder het genot van ’n bakkie Kovvie delen Grunnegers hun verhalen en inzichten































































