Cultuur

Van bugel tot trombone, Jur Feiken speelt al 70 jaar bij muziekvereniging Prins Hendrik

- advertentie -

Scheemda – Wie Jur Feiken zegt, zegt muziekvereniging Prins Hendrik. De Scheemder en Prins Hendrik zijn al 70 (!) jaar onlosmakelijk met elkaar verbonden. Van muzikant tot voorzitter en van begeleider tot secretaris. Er is vrijwel geen enkele functie die Feiken in de afgelopen 70 jaar niet heeft gehad bij zijn geliefde muziekvereniging.

- advertentie -

Prins Hendrik liet deze bijzondere mijlpaal dan ook niet zomaar voorbijgaan. Tijdens het jaarlijkse voorjaarsconcert kreeg Feiken een oorkonde en een speldje uit handen van voorzitter Fré Zondag. “Dat was wel een verrassing”, vertelt Feiken. “Eigenlijk ben ik niet zo van de speldjes hoor, maar dit is wel mooi. Tijdens het concert werden twee majorettes en twee leden van het korps opgeroepen voor een jubileum, maar ik niet. Dat was prima hoor, maar toen werd er gezegd dat er nog een jubilaris was en of ik naar voren wilde komen en kreeg ik de oorkonde en het speldje uitgereikt.”

(lees verder onder de foto)

Foto: Jeroen Bos/ OldambtNu.nl

Hoogtepunten door de jaren heen
In de afgelopen 70 jaar beleefde Feiken talloze bijzondere momenten met Prins Hendrik. Overal in het land werd opgetreden, tot Paleis Soestdijk aan toe. Het is nog altijd één van de hoogtepunten van Feiken, die zich die dag nog goed kan herinneren. “Dat was in het jaar van het 60-jarig jubileum van Prins Hendrik. We zijn toen op Soestdijk geweest vanwege het 50-jarig huwelijk van Juliana en Bernhard. Dat was een hele eer. Eerst een repetitie, met alle orkesten en toen zijn we naar Soestdijk gemarcheerd. Een prachtige dag was dat!”, blikt Feiken terug.

(lees verder onder de foto)

- advertentie -
Foto: Prins Hendrik (archief) | Jur, middelste op de voorste rij. (avond4daagse Winschoten)

Grappige herinneringen en koude momenten
De anekdotes volgen elkaar in hoog tempo op. Ook een uitwisseling in de Duitse plaats Ritterhude staat Feiken nog scherp op het netvlies. “Het was een hele gezellige avond, maar voordat we de ronde door het dorp maakten, was er al wel wat drank in gegaan. Daarna liepen we onze ronde slingerend door het dorp”, lacht Feiken. En dan was er nog de Oldambtrit, waarbij de muzikale begeleiding van Prins Hendrik natuurlijk ook niet mocht ontbreken. In de ijzige kou liep het orkest door Scheemda heen om de schaatsers tijdens de tocht te begeleiden. Maar ineens was het stil. In plaats van de vrolijke muziek van Prins Hendrik, was er plotseling een oorverdovende stilte. De vrieskou was de boosdoener. Alle ventielen van de muziekinstrumenten waren vastgevroren.

(lees verder onder de foto)

Foto: Prins Hendrik (archief) | Jur, tweede van links.

Samen muziek maken, ook thuis
Ook werden er landskampioenschappen gevierd en deelgenomen aan het beroemde concours in Kerkrade. Maar toch blijven de wekelijkse repetities nog altijd het mooiste voor Feiken. Gewoon samen genieten van de muziek en die liefde voor de muziek met de andere orkestleden delen. Dat de passie voor de muziek bij hem door de aderen stroomt, is zelfs in zijn tuin te zien. Tussen de planten staat een bankje met daarop drie muzikanten. Gemaakt voor het 25-jarig huwelijksfeest van Jur en zijn vrouw Betty. Met haar deelt Jur zijn liefde voor de muziek. Ook Betty speelt bij Prins Hendrik en samen oefenen ze thuis nog bijna iedere avond.

(lees verder onder de foto)

Foto: Jeroen Bos/ OldambtNu.nl

Start van een levenslange hobby
Toch zag het er 70 jaar geleden niet naar uit dat Feiken bijna een mensenleven later nog steeds bij Prins Hendrik zou spelen. De muzikaliteit werd hem niet met de paplepel ingegoten. “Mijn ouders deden niets met muziek, maar toen ik een jaar of tien was zag ik een advertentie in de Scheemder Courant dat iedereen zich kon melden voor Prins Hendrik. Er waren ook een stuk of drie, vier klasgenoten die zich ook aanmeldden. Het was niet zo dat ik er meteen door gegrepen werd, maar ik ben eigenlijk altijd blijven hangen.”

(lees verder onder de foto)

Foto: Jeroen Bos/ OldambtNu.nl

Van bugel tot esbas
Zijn klasgenoten haakten al snel af, maar hij bleef altijd actief. Eerst op de bugel, daarna op de althoorn en tenorhoorn. Later speelde Feiken nog op de trombone en de walthoorn en nu is de esbas al jaren het instrument waarop hij zijn muzikale kunsten vertoont. Dat de twee zoons van Jur en Betty later ook actief werden bij Prins Hendrik was ook bijna een vanzelfsprekendheid. Met de hele familie werd er dan gerepeteerd. Beide zoons zijn inmiddels gestopt, maar voor Jur en Betty is stoppen nog geen optie.

“Afgelopen winter overwogen we even om deze zomer te stoppen, maar we hebben er nog zo veel plezier in dat we toch nog door gaan. Over twee jaar bestaat Prins Hendrik 100 jaar, het zou heel mooi zijn als ik er dan nog steeds bij kan zijn.” Aan Feiken zelf zal het in ieder geval niet liggen, want ook na 70 jaar is er voor hem nog steeds niets mooier dan samen met ‘zijn’ Prins Hendrik muziek te maken.

- advertentie - 

Dit kan u ook interesseren

Back to top button