Toespraak burgemeester Cora-Yfke Sikkema tijdens herdenkingsbijeenkomst
Welkom allemaal, Wat bijzonder dat we hier vanavond met zovelen samen zijn. Uw aanwezigheid zegt veel over de liefde voor Jeffrey en Emma. De afgelopen dagen groeide de herdenkingsplek uit tot een stille plek van troost. Vol kaarten, bloemen en knuffels. Elk met een eigen verhaal en een eigen herinnering. Het was hartverwarmend om te zien hoeveel mensen daar kwamen. Net als nu, hier vanavond, om te herinneren.
Ik zal zo als burgemeester van Oldambt enkele woorden met u delen. Daarna geef ik het woord aan twee familieleden Rubertus en Josselino. Ben Visser, burgemeester van Eemsdelta, sluit af.
Lieve aanwezigen
Lieve Monique, Rubertus, andere broers en zussen, neven, nichten, ooms en tantes, van zowel moeders als vaders kant.
Lieve klasgenootjes, juffen en meesters, vriendjes en vriendinnetjes, dorpsgenoten en kennissen.
Wat fijn dat jullie hier allemaal zijn om afscheid te nemen van Jeffrey en Emma. Hier in het dorp Beerta waar ze bijna hun hele leven hebben gewoond, gespeeld en naar school gingen.
We staan hier samen, in stilte.
In verdriet.
In verbondenheid.
We denken aan Jeffrey en Emma. Twee geliefde kinderen, gemist door velen,
verloren op een manier die ons allemaal diep raakt.
Mijn gedachten gaan allereerst uit naar hun moeder, broer en de families van moeder en vader. Dit verdriet is onvoorstelbaar groot. En naast verdriet is er ook verwarring en een enorme pijn.
Deze herdenkingstocht is de wens van jullie, als familie. Een tocht van liefde voor en herinnering aan Jeffrey en Emma.
Het is fijn dat we dit samen doen. Beerta-Oldambt en Delfzijl-Eemsdelta. Want hun gemis raakt ons allemaal.
We leven mee, we zochten mee en we huilen mee. We staan om jullie heen.
In tijden van rouw hebben we elkaar nodig. Om vast te houden, om te luisteren, om stil naast elkaar te staan. Vanavond laten we zien dat we jullie verdriet willen helpen te dragen.
Dank dat u hier bent. Dank dat we dit samen doen.
Tot slot wil ik nog 1 ding zeggen: Blijf aandacht voor elkaar houden, niet alleen vanavond, maar ook morgen. Volgende week. Volgende maanden. Troost elkaar met een hand op de schouder, een knuffel of laat weten dat u er voor de ander bent. De familie heeft ons nodig en wij elkaar ook.
Ik wil nu graag de klasgenootjes van Jeffrey en Emma uitnodigen om naar voren te komen, om ieder een bloem in de vaas te zetten. Als teken van liefde, vriendschap en dierbare herinneringen.
