Lees hier de toespraak van burgemeester Sikkema tijdens 4 mei herdenking
Oldambt – Op 4 mei herdenken we in heel Nederland oorlogsslachtoffers. Zo ook in de verschillende kernen van de gemeente Oldambt. Burgemeester Cora-Yfke Sikkema sprak bij de herdenking in Midwolda. Hieronder kunt u de speech nalezen.
Lieve mensen,
We staan vandaag op 4 mei samen stil bij de slachtoffers van oorlogsgeweld vroeger en ook vandaag in de wereld. In een wereld die onrustig is met vele slachtoffers. De oorlog in Israël en de Gazastrook heeft inmiddels meer dan 30.000 mensen het leven gekost, voornamelijk vrouwen en kinderen. Een afschuwelijke situatie die in mijn ogen alleen maar verliezers kent.
Bij de oorlog in Oekraïne zijn al meer dan 200.000 doden gevallen en miljoenen zijn gevlucht om te ontkomen aan deze vreselijke oorlog. De gevolgen van de onrust voelen en ervaren we ook in Oldambt.
En daarnaast woeden er nog steeds stille burgeroorlogen op andere plekken op onze planeet, die onze journaals niet halen. Ook deze mensen blijven vechten voor vrijheid en gerechtigheid, terwijl ze dagelijks geconfronteerd worden met angst en onderdrukking.
Deze herdenkingsdag is ontstaan om stil te staan bij alle slachtoffers van de Tweede WO, nu 79 jaar geleden. Slachtoffers van een ongekend wreed naziregime: Joodse medeburgers, Roma en Sinti, homoseksuelen, verzetsstrijders en soldaten die vochten voor onze vrijheid. Die zich niet neerlegden bij de onderdrukking en onmenselijkheden van de nazi’s. Maar ook veel burgers tijdens oorlogshandelingen, arbeidsinzet in Duitsland, de Hongerwinter en door de daling van de volksgezondheid.
De oorlog heeft geleid tot ontzettend veel slachtoffers. In Nederland kwamen 250.000 mensen om door het oorlogsgeweld. De helft daarvan, 102.000 waren Joodse inwoners die werden gedeporteerd en omkwamen in
concentratiekampen. Onwaarschijnlijk veel.
Blijf de verhalen vertellen.
Dat doet Cees Stolk met zijn nieuwe boek “Een doos vol verdriet – het gezicht van het verzet in het Oldambt” de verhalen van 26 Oldambtse verzetsmensen. Bij de officiële presentatie van dit boek, sprak ik een aantal nabestaanden en weer bleek dat na de oorlog weinig werd gesproken over wat er was gebeurd. Men zweeg. Zo ging dat toen. Toch is het met behulp van brieven, documenten, foto’s gelukt deze verzetsstrijders een gezicht te geven. Heel waardevol.
In het boek staan ook de verhalen van twee Midwolders: Hindrik Boven en Sibe Jans Hoekstra. Indrukwekkende verhalen over hun verzet. Beide vlak voor de bevrijding gedood en beide een gezin achterlatend.
Bij het verhaal over dominee Hoekstra, komt zijn oudste zoon aan het woord. Met een citaat waarmee hij een mooie verbinding legt tussen vroeger en nu:
“Hij is voor mij een held. Hij zat diep in het verzet. Met overtuiging. Iemand die tegen haat en onrecht vocht. Daarom beangstigt mij deze tijd zo. Die haatgevoelens tegen andersdenkenden. Schrikbarend, die intolerantie.”
Dit citaat zet je aan het denken. We leven namelijk in een tijd waarin we elkaar meer oordelen op meningen, uiterlijk, etniciteit, seksuele voorkeur, geloof, geslacht. Tegelijkertijd zeggen we al bijna 80 jaar: dit willen we nooit weer. Maar nooit weer oorlog, betekent dat we met elkaar in gesprek moeten blijven, onze best moeten blijven doen om ons te verplaatsen in de ander die net als jij óok pijn heeft. Solidair zijn met elkaar. Elkaars mening respecteren. Dat is niet makkelijk. Dat is hard werken met elkaar. Maar als we elkaar daarin verliezen, wordt het nog moeilijker. Dat laat onze geschiedenis ons zien.
Dus wees niet overschillig, durf net als onze verzetshelden van toen op te komen voor ieders rechten. Besef dat vrede en vrijheid, een groot goed is. Dat wij de vrijheid doorgeven met aandacht en compassie. Aan onze kinderen, de toekomstige generatie.
Opdat wij niet vergeten.
Lees ook: Fotoserie: Saamhorigheid tijdens dodenherdenking in Midwolda
